Πειραϊκό Κύμα Τρέχουσες ειδήσεις και νεα Πειραιά
H χρήση του λιμένα στον όρμο Βοιών, μεταξύ Νεάπολης, Κυθήρων και Ελαφονήσου, έρχεται ξανά στην επικαιρότητα με αφορμή τη δημόσια διαβούλευση, στην οποία τέθηκε ο ειδικός κανονισμός λειτουργίας του, που -κατά κύριο λόγο- νομιμοποιεί τη χρήση του λιμένα από μεγάλα πλοία για μια σειρά από δραστηριότητες, όπως είναι η αλλαγή πληρωμάτων, αλλά και ήπιας μορφής εργασίες συντήρησης.
Η νομιμοποίηση αυτής της κατάστασης έχει ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων απ’ τις τοπικές κοινωνίες της Νεάπολης, της Ελαφονήσου και των Κυθήρων, καθώς -όπως λένε- ανοίγει ο δρόμος, ώστε ο όρμος Βοιών να εξελιχθεί σε… Ελευσίνα ή Πέραμα, με τεράστιο αντίκτυπο στο περιβάλλον και συνέπεια την υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, απ’ το οποίο ζουν. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δημοτικές αρχές.
Η χρήση του λιμένα ως σημείου καταφυγής για πλοία, τα οποία αντιμετωπίζουν πρόβλημα λόγω των καιρικών συνθηκών, γίνεται εδώ και χρόνια. Οι κάτοικοι και οι φορείς δεν διαφωνούν με αυτή τη χρήση, ωστόσο θεωρούν ότι με την αλλαγή της χρήσης που επιχειρείται –όσο αυστηρή και αν αυτή φαίνεται στα χαρτιά– θα υπάρξουν παράνομες δραστηριότητες που θα έχουν αντίκτυπο στο θαλάσσιο περιβάλλον αλλά και στον γειτονικό αρχαιολογικό υποθαλάσσιο χώρο του Παυλοπετρίου, ο οποίος θεωρείται μοναδικός στο είδος του.
Το Παυλοπέτρι είναι μία μικρή νησίδα απέναντι από την ομώνυμη παραλία δίπλα στα Βιγκλάφια και απέναντι από την Ελαφόνησο.
Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν την κατοίκηση της περιοχής από τους αρχαιοτάτους χρόνους. Μεταξύ της νησίδας και της ξηράς βρίσκεται αρχαία πόλη, βυθισμένη, με ηλίκια περίπου 5 χιλιετηρίδων η οποία αποτελεί την αρχαιότερη βυθισμένη πόλη που έχει ανακαλυφτεί. Πρόκειται για μοναδική στο είδος της πόλη αφού έχει συγκεκριμένο σχέδιο με δρόμους, κτίρια και νεκροταφείο. Ανακαλύφθηκε το 1967 από τον Nicholas Flemming και χαρτογραφήθηκε το 1968 από ομάδα του πανεπιστημίου του Cambridge. Υπάρχουν τουλάχιστον 15 κτίρια σε βάθος 3 με 4 μέτρων και οι πρόσφατες έρευνες του 2009 αποκάλυψαν ότι εκτείνεται σε 9 στρέμματα. Αρχικά υπήρχε η εκτίμηση ότι η πόλη κτίστηκε περί το 1600-1100π.Χ. αλλά αργότερα οι έρευνες αποκάλυψαν μέσω των ευρημάτων ότι η πόλη κατοικείται πριν από το 2800π.Χ., στην αρχή της εποχής του χαλκού.
Το γεγονός ότι η πόλη βυθίστηκε βοήθησε να διατηρηθούν τα σημερινά ευρήματα εφόσον δεν χτίστηκε ξανά ή μετά την καταστροφή η περιοχή χρησιμοποιήθηκε για γεωργία. Παρά το γεγονός της φυσικής καταστροφής από το νερό με την πάροδο των αιώνων, η διάταξη της πόλης είναι όπως ήταν πριν από χιλιάδες χρόνια.
