Επιστολή- καταπέλτης Γιάννη Σπυράκη προς Χρήστο Αγραπίδη- «Έγινε από δήμαρχος κλητήρας»

Γνωρίζεις ασφαλώς τους λόγους για τους οποίους εγώ αναγκάζομαι να απευθυνθώ δημόσια προς τον άνθρωπο που χαράμισε μια  καριέρα για αγνώστους και μυστηριώδεις ακόμα λόγους. Αν έχεις απάντηση, αν έχεις εξήγηση, θα την ακούσω ευχαρίστως.

Μωραίνει Κύριος ΟΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΑΠΩΛΕCAI

                                    H περίπτωση του Χρήστου Αγραπίδη

 

To 1994, η πανίσχυρη Νέα Δημοκρατία υπό τον αείμνηστο Μιλτιάδη Έβερτ, προτείνει για Δήμαρχο στον  Πειραιά τον τότε πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου κ. Χαράλαμπο Κεφάλα. Εκείνη την περίοδο έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά το φαινόμενο «αντάρτης». Ο Χρήστος Αγραπίδης επικεφαλής μιας μικρής ομάδας εμφανίστηκε ως υποψήφιος Δήμαρχος.

Περιέργως, τον στήριξαν όλα τα μέσα της διαπλοκής που επιθυμούσε και επέτυχε την επανεκλογή του συστήματος ΠΑΣΟΚ στον Πειραιά.

Το έτος 1998, η μεγαλόψυχη Νέα Δημοκρατία επέλεξε για υποψήφιο Δήμαρχο τον Αγραπίδη. Εμείς, πιστοί στις αποφάσεις τις οποίες εξέφραζε το κόμμα μας, τον στηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις. Κερδίσαμε τις εκλογές και ο Αγραπίδης έγινε Δήμαρχος σε μια πόλη που ούτε καν κατοικούσε.

Με τη συμπαράταξη άξιων ανθρώπων- στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, πετύχαμε την πρώτη τετραετία να απαλλάξουμε την πόλη από το άγος της κακοδιοίκησης και της κατασπατάλησης του Δημοτικού χρήματος.

Τη δεύτερη τετραετία, παρά τον ασφυκτικό κλοιό που δημιούργησε γύρω του μια ομάδα εξωθεσμικών παραγόντων που και σήμερα τον ακολουθεί, κατορθώσαμε να διατηρήσουμε το Δήμο σε υψηλά επίπεδα ανταγωνιστικότητας. Τότε του ζητήθηκε  να αποσυρθεί, διαβλέποντας τον κίνδυνο του λαϊκισμού και των συμφερόντων που έρχονταν  με τον πρασινοκόκκινο μανδύα του ΠΑΟΚζτη Παναγιώτη Φασούλα.

Εκεί αποδείχθηκε ότι ο Χρήστος Αγραπίδης, πάνω από το συμφέρον του Δήμου και το κύρος της παράταξης που τον ανέδειξε, τοποθετούσε τον εαυτό του και τίποτε άλλο. Δεν δέχθηκε να αποσυρθεί,  με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί από τον Πειραϊκό λαό. Από τότε  χάθηκε από προσώπου Πειραιά.

Και αν είχε  σκοπό να υπονομεύσει τον Δήμαρχο της πόλης κ. Βασίλη Μιχαλολιάκο, γιατί μία μόλις εβδομάδα πριν επιχειρήσει το απονενοημένο διάβημα, το άλμα στο κενό, μου ζήτησε ο ίδιος προσωπικά, παρουσία κοινών φίλων, να συμμετάσχω οπωσδήποτε στη νέα εκλογική μάχη και να στρατευθώ στο πλευρό του «μοναδικού και άξιου εκπροσώπου της παρατάξεώς μας Βασίλη Μιχαλολιάκου», όπως χαρακτηριστικά μου είπε;

Εμείς στον Πειραιά, μάθαμε να μιλάμε καθαρά και να φοράμε παντελόνια.

Αδιαφορώ για το όποιο αντάλλαγμα δέχθηκε ο Αγραπίδης, προκειμένου να κάνει στροφή 180 μοιρών μέσα σε δύο ημέρες. Εκείνο που γνωρίζω, είναι ότι λυπάμαι  για την εμπιστοσύνη  και την αφοσίωση που επιδείξαμε όλοι εμείς,  στην εντολή να στηρίξουμε έναν άνθρωπο, ο οποίος  τελικά αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων.

Ένας πρώην Δήμαρχος, έχει να επιλέξει μεταξύ της σιωπής και των κατά καιρούς λακωνικών παρεμβάσεων  για το καλό της πόλης. Ο Χρήστος Αγραπίδης, αντί αυτών,  επέλεξε να δικαιώσει με την πρωτοφανή απόφασή του, την αλάνθαστη, αμείλικτη και καταλυτική σοφία του λαού μας  και να γίνει από Δήμαρχος κλητήρας.

 ΚΡΙΜΑ….

ΣΠΥΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

τ. Αντιδήμαρχος Πειραιά

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος του Συνδυασμού

ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ-Β. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ