Θα πουληθούν τελικά τα κρατικά αυτοκίνητα;

Ο Πρωθυπουργός κ.Αλέξης Τσίπρας, όπως άλλωστε έχουν κάνει και οι προκάτοχοί του, έκανε γνωστή την πρόθεση της κυβέρνησης να μειωθούν υπουργικά και βουλευτικά αυτοκίνητα, να καταργηθούν τα ακριβά και να εξοικονομηθούν πόροι.Ακούγεται λοιπόν ότι η ρύθμιση αυτή είναι από τις προσεχείς κινήσεις της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου προκειμένου να περιοριστεί ένα τεράστιο κρατικό κόστος.
Το καλοκαίρι του 2013, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΔΙΜΗΔ) πήρε πρωτοβουλία να δημιουργήσει Μητρώο Κρατικών Αυτοκινήτων, με σκοπό να καταγραφούν όλα τα οχήματα του Δημοσίου. Κάτι όμως που δεν ευοδώθηκε, τουλάχιστον μέχρι την ημέρα αλλαγής της ηγεσίας του υπουργείου.
΄Οπως και για πολλά άλλα σχετικά με το Ελληνικό Δημόσιο, έτσι και για τα κρατικά αυτοκίνητα, οι φορείς που έχουν την ευθύνη είναι πολλοί και διαφορετικοί. Για τα βουλευτικά αρμόδια είναι η Βουλή, για αυτά των δήμων η Τοπική Αυτοδιοίκηση, πολλών άλλων το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αλλά και ορισμένα αυτοκίνητα αγοράζονται από τα ίδια τα υπουργεία.
Στους καταλόγους των προσώπων περιλαμβάνονται εκτός των προφανών, υπουργών, βουλευτών και γενικοί γραμματείς Περιφερειών, πρυτάνεις, έπαρχοι, ανώτατοι αξιωματικοί Αστυνομίας, Λιμενικού, Πυροσβεστικής, μέχρι και σύζυγοι αποβιωσάντων πρωθυπουργών!
Όπως αντιλαμβάνεστε, τα κόστη είναι δυσθεώρητα!
Το 2006, τα κρατικά αυτοκίνητα υπολογίστηκαν σε 57.654 (!), με ετήσιο κόστος κίνησης – συντήρησης – επισκευών τα 350 εκατομμύρια ευρώ. Το 2010 μειώθηκαν στις 44.000 και το ετήσιο κόστος τους στα 320 εκατομμύρια ευρώ. Ο Αλέξης Τσίπρας στις πρόσφατες δηλώσεις του ανέφερε πως μόνο τα υπουργεία διαθέτουν 700 αυτοκίνητα.
Σύμφωνα με στοιχεία για τα αυτοκίνητα που διατίθενται από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και διαβιβάστηκαν στη Βουλή το 2013 από τον τότε υπουργό, Αντώνη Μανιτάκη, το υπουργείο διαθέτει στο στόλο του 153 αυτοκίνητα.
Από αυτά, τα 70 είναι προς κάλυψη των αναγκών της πολιτικής ηγεσίας και των υπόλοιπων εξυπηρετούμενων προσώπων και τα 83 έχουν διατεθεί για χρήση σε άλλες υπηρεσίες. Ανάμεσα στα πρόσωπα που εξυπηρετούνται με τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, οι αντιπρόεδροι της κυβέρνησης, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι αρχηγοί των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή των Ελλήνων και την Ευρωβουλή, οι υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί και οι υφυπουργοί, καθώς και ορισμένοι δικαστικοί λειτουργοί.
Πιο ξεκάθαρη μοιάζει η εικόνα για τα βουλευτικά αυτοκίνητα. Αυτά ανέρχονται σε 322, όσοι είναι δηλαδή οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές. Οι βουλευτές της Αττικής έχουν δικαίωμα χρήσης αυτοκινήτου έως 1.400 κυβικά, ενώ οι υπόλοιποι μέχρι 1.800 κυβικά. Τα αυτοκίνητα αυτά δεν τα αγοράζει η Βουλή, αλλά είναι μακροχρόνια μισθωμένα με τη διαδικασία του leasing. Το μίσθωμα ανέρχεται στα 750 ευρώ το μήνα για τα οχήματα έως 1.400 κυβικών και στα 1.200 ευρώ το μήνα για εκείνα που είναι έως 1.800 κυβικά.
Τα αυτοκίνητα αυτά έχουν συμβατικές πινακίδες, τα παίρνουν οι βουλευτές όταν εκλεγούν και τα χρησιμοποιούν μέχρι το τέλος της θητείας τους. Εχουν το δικαίωμα να κάνουν ό,τι χρήση θέλουν και να πηγαινοέρχονται με αυτά στην επαρχία. Τα καύσιμα επιβαρύνουν τους χρήστες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ετήσια δαπάνη για τα βουλευτικά οχήματα ανέρχεται σε τρία εκατομμύρια ευρώ. Η τελευταία σύμβαση έληξε τον Σεπτέμβριο του 2014 και ανανεώθηκε μέχρι και τον Δεκέμβρη του 2015, με τη Βουλή να πετυχαίνει κατά 500.000 ευρώ καλύτερη συμφωνία.
Η κυβέρνηση αναζητά υποψήφιους αγοραστές τόσο για τη BMW του κ. Ε. Βενιζέλου όσο για και την «αδερφή» της, αξίας 750.000 έκαστη. Και οι δύο είχαν αγοραστεί επί κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Γιώργος Κατρούγκαλος, θα πουληθεί με… ηλεκτρονικό πλειστηριασμό. Στο ελληνικό «e-bay» θα μπουν ακόμα 350 αυτοκίνητα από το στόλο των υπουργείων, ο οποίος θα μειωθεί κατά 50%, ως απόρροια του σχεδίου για περικοπή των δαπανών.
Η κοινωνία αναμένει με αγωνία τέτοιες κινήσεις, όχι μόνο για την επίπτωση της στην πράξη αλλά και για την επίπτωση στην ψυχολογία του πολίτη.