Πειραϊκό Κύμα Τρέχουσες ειδήσεις και νεα Πειραιά
Συνέντευξη εφ όλης της ύλης παραχώρησε στην εφημερίδα “Εξέλιξη” ο Μητροπολίτης Πειραιώς. Ο Σεραφείμ μίλησε για όλους και για όλα αναφέρθηkε στην κρίση της Ελλαδικής Εκκλησίας με το Φανάρι και τα εθνικά ζητήματα που ανακύπτουν από αυτήν, καυτηρίασε την υπερφορολόγηση μισθωτών και συνταξιούχων και έστρεψε τα βέλη του στην κυβέρνηση, την οποία κατηγόρησε για «ανύπαρκτη αναπτυξιακή πολιτική».Ο προκαθήμενος της Πειραϊκής Εκκλησίας λέει ¨ναι’ σε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού χωρίς κομματικές ταμπέλες και με γνώμονα το κοινό συμφέρον».
Μιλώντας για τον Πειραιά, ο κ. Σεραφείμ υποστηρίζει πως ο νέος δήμαρχος Γιάννης Μώραλης έφερε μαζί του την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο για το πρώτο λιμάνι της χώρας. ¨”Θα βάλει τον Πειραιά στο βάθρο που του αξίζει” τόνισε χαρακτηριστικά, ενώ δε διστάζει να αναφερθεί και στον Ολυμπιακό, τον οποίο χαρακτηρίζει «έννοια πολυδύναμη, σύμφυτη με τον Πειραιά».
Αναλυτικά το όσα είπε
«Δεν υπάρχει ανάκαμψη, γιατί δεν υπάρχει ανάπτυξη»
Αν και η Εκκλησία δεν ασκεί πολιτική, θα ήθελα να σας ρωτήσω, ως πνευματικό ηγέτη της χώρας, πώς βλέπετε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα και αν πιστεύετε ότι έχουν γίνει τα απαραίτητα βήματα για να επιτευχθεί ανάκαμψη.
Η Εκκλησία είναι όλων, δεν είναι μέρος, δεν είναι κόμμα. Η Εκκλησία δεν έχει σχέση με τη βασιλεία του κόσμου τούτου με την έννοια της εξουσίας, είναι μία κοινωνία «μεταποιούμενων αμαρτωλών», οι οποίοι αγωνίζονται να ομοιάσουν στο Θεό. Κατά ταύτα η Εκκλησία δεν μπορεί να συσχηματίζεται με τον αιώνα τούτον, αλλά την ίδια στιγμή έχει την υποχρέωση να αρθρώνει λόγο, όχι πολιτικό λόγο, αλλά λόγο ουσίας, λόγο ζωής. Αυτή τη στιγμή η πατρίδα μας βρίσκεται μέσα σε μία δίνη από την οποία προσπαθεί να εξέλθει.
Ωστόσο, για να βγει η χώρα μας από την ατραπό στην οποία περιήλθε, έχει μόνο έναν τρόπο. Την ανάπτυξη. Αλλά με μεγάλη μου λύπη βλέπω, ότι δεν υπάρχει αναπτυξιακή δυναμική. Αντιθέτως, υπάρχει μία πολύ σοβαρή ύφεση που πλήττει τα κατώτερα οικονομικά στρώματα. Και από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση προσπαθεί να αντλήσει τους πόρους της εξόδου από αυτή την κρίση από τα συνήθη υποζύγια: Μισθωτούς, συνταξιούχους, ακίνητα και αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολη αυτή η έξοδος και να μετατίθεται χρονικά.
Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή τα λεγόμενα νεώρια, οι χώροι που κατασκευάζονται πλοία, είναι υπό την επικυριαρχία, τον απόλυτο έλεγχο κάποιων συγκεκριμένων κομματικών οργανώσεων, οι οποίες έχουν και παρωπίδες και αγκυλώσεις. Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στη Ρουμανία διακρίβωσα ότι χτίζονται εκεί ελληνικά πλοία, όπως στην Κορέα, στην Ιαπωνία, στον Καναδά. Και ερωτώ, γιατί δεν χτίζονται στην Ελλάδα;
Επειδή η κατάσταση είναι τραγική, χρειάζεται μια ενότητα όλων των υγιώς σκεπτόμενων ανθρώπων, για να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την τραγωδία.
«Ναι, σε μία κυβέρνηση ευρέως συνασπισμού, χωρίς όμως τα ιδεολογήματα του παρελθόντος που απέτυχαν»
Μιλώντας για ενότητα, θεωρείτε πως είναι αναγκαία μία κυβέρνηση ευρέως συνασπισμού, μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας;
Χρειάζεται μία καινούρια πολιτική, ένα νέο μείγμα πολιτικής που θα βλέπει τα πράγματα σε μια προοπτική επανένταξής μας στις ανεπτυγμένες χώρες. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει με τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων, από ό,τι βλέπετε. Εγώ θα περίμενα από την παρούσα κυβέρνηση να ζητήσει από τη γερμανική πολιτεία το περίφημο κατοχικό δάνειο, όλα αυτά που μας χρωστούν και δε μας δίδουν ποτέ. Δε βλέπω, όμως, κάποια τέτοια διάθεση ή πρόθεση.
Μία κυβέρνηση ευρέως συνασπισμού, όπως την περιγράψατε, θα ήταν το καλύτερο σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε. Αλλά και πάλι, όχι με τα ιδεολογήματα του παρελθόντος. Δηλαδή, είναι αδύνατο και αδιανόητο σε έναν άνθρωπο μέσης ευφυΐας να βλέπουμε αυτή τη στιγμή να χειροκροτούνται από ένα συγκεκριμένο πολιτικό φορέα της χώρας συστήματα τα οποία ιστορικά απέτυχαν και αποδοκιμάστηκαν.
Επί 70 χρόνια, δοκίμασαν αυτά τα συστήματα και απέτυχαν. Και εμφανίζονται σήμερα, ετεροχρονισμένα στη χώρα, ως μόνη δυναμική για την έξοδο από τη δυστυχία. Είναι κωμικό, έως αστείο. Είναι τραγικό να βλέπεις νέους ανθρώπους να πιστεύουν πως με ένα τέτοιο ιδεολόγημα θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει χώρα. Δεν μπορώ να μη θεωρήσω πως χρειάζεται μία συνένωση όλων, ένας συναγερμός όλων, χωρίς κομματικές ταμπέλες, οι οποίες άλλωστε έχουν υπερβαθεί εκ της πραγματικότητας, αλλά με συνισταμένη το κοινό συμφέρον του τόπου.
“Ο Μώραλης θα βάλει τον Πειραιά στο βάθρο που του αξίζει”
Ας πάμε στον Πειραιά. Πιστεύετε πως η αλλαγή στο Δήμο μπορεί να σηματοδοτήσει κάτι νέο για το πρώτο λιμάνι της χώρας;
Η επιτυχία του συνδυασμού που κατόρθωσε να καταλάβει την πρώτη θέση στις δημοτικές εκλογές και να είναι σήμερα η νέα δημοτική αρχή, στηρίχθηκε πάνω σε ένα βαθύ, ουσιαστικό συναίσθημα του πειραϊκού λαού. Την ελπίδα. Ο πειραϊκός λαός πίστεψε και πιστεύει, ότι ο δήμαρχος Γιάννης Μώραλης με το δημοτικό του συμβούλιο, θα μπορέσουν να αναστρέψουν την άσχημη πραγματικότητα στον Πειραιά, να επαναφέρουν την επιχειρηματικότητα στο βάθρο της, τον εφοπλισμό πίσω στο φυσικό του χώρο και θα προσδώσουν στο πρώτο λιμάνι της χώρας το μέγεθος που του αξίζει.
Θέλω να πιστεύω πως αυτό το όραμα να γίνει πραγματικότητα. Είναι δεδομένο ότι η νέα δημοτική αρχή συνδέεται άρρηκτα με τον Ολυμπιακό, ο οποίος είναι μια έννοια πολυδύναμη και σύμφυτη με τον Πειραιά, διαχρονικά. Τι σημαίνει Ολυμπιακός; Ολυμπιακός για τον κάθε Πειραιώτη σημαίνει το «ευ αγωνίζεσθαι», τη ρώμη και το δυναμισμό της ελληνικής ψυχής.
Θεωρείτε πως αντικρουόμενα συμφέροντα στον Πειραιά βάζουν εμπόδια στα όποια αναπτυξιακά σχέδια;
Για τα συμφέρονται που μου λέτε, είναι γνωστά στην περιοχή, εμάς όμως δε μας ενδιαφέρει τίποτα άλλο παρά μονάχα η πρόοδος του Πειραιά. Έχουμε μία αγαστή συνεργασία με τη νέα δημοτική αρχή, όπως και με την προηγούμενη, άσχετα να υπήρχαν κάποιες διαφοροποιήσεις σε κάποια θέματα, αλλά πάντοτε η συνισταμένη των προσπαθειών μας είναι το κοινό καλό. Είναι αναγκαία η ανάπτυξη και η προσφορά θέσεων εργασίας σε νέους ανθρώπους για να μην αναγκάζονται να μεταναστεύουν στο εξωτερικό για ένα καλύτερο αύριο.
«Τα σενάρια που εξυφαίνονται για τις Νέες Χώρες είναι άκρως επικίνδυνα για την Εθνική μας κυριαρχία»
Σεβασμιότατε, θα ήθελα να αναφερθούμε στο τεταμένο κλίμα που υπάρχει τον τελευταίο καιρό στις σχέσεις της Ελλαδικής Εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο για τις λεγόμενες Νέες Χώρες. Στην παρούσα φάση, πιστεύετε πως καταστρατηγείται ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος;
Επιτρέψτε μου να επισημάνω πως η καρδιά όλων των Ελλήνων είναι πάντοτε στραμμένη με απέραντη αγάπη, αφοσίωση και λατρεία προς το πάνσεπτο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Ιστορικά, το Πατριαρχείο βάδισε σε ένα δρόμο αποστολικό, χωρίς εμμονές και ανθρωποπαθείς στρεβλώσεις, όπως έπραξε το Δυτικό Πατριαρχείο μας στην Παλαιά Ρώμη που εξέπεσε στον «κακούργο» Παποκαισαρισμό και επέβαλε μία παγκόσμια θρησκευτική δικτατορία.
Όπως γνωρίζετε, ο καταστατικός χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος ψηφίστηκε κατόπιν συνέργειας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος. Είναι, δηλαδή, προϊόν συμφωνίας. Αυτή τη στιγμή πιστεύω γίνεται μία λανθασμένη εφαρμογή του καταστατικού Χάρτη, με την έννοια ότι αμφισβητείται η συναπόφαση, την οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Εκκλησία της Ελλάδος είχαν από κοινού δεχθεί για την κατάστρωση του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κανείς δεν αμφισβητεί τα πνευματικά δικαιώματα του σεπτού Οικουμενικού Πατριάρχου επί των λεγομένων Νέων Χωρών, αλλά το ζήτημα είναι πάρα πολύ λεπτό και πάρα πολύ ευαίσθητο γιατί εγγίζει –λόγω της ιστορικής συγκυρίας– ευαίσθητα εθνικά θέματα.
Κάποιοι Ιεράρχες προβληματίζονται από τη στάση και την επιμονή του κ. Βαρθολομαίου στο θέμα των Νέων Χωρών, καθώς φοβούνται πως οι απαιτήσεις που εγείρονται υποκρύπτουν έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Έχουν ακουστεί ευρέως φήμες για σχέδια κάποιου είδους αυτονόμησης των περιοχών αυτών της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θράκης, με τη δημιουργία μίας Εξαρχίας που θα ανήκει απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο
Δεν μπορώ να πιστέψω πως ο τόσο βαθύνους και νουνεχής ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και η περί αυτόν Σύνοδος, μπορούν να σκεφθούν και να πράξουν κάτι τέτοιο. Γιατί ποια θα είναι η δυνατότητα αυτών των ελληνικών περιοχών, που απελευθερώθηκαν με ποτάμι αίμα Ελλήνων αδελφών μας, να αντιδράσουν εκκλησιαστικώς στην οποιαδήποτε πιθανή προσπάθεια της Τουρκίας για μία αυτονόμηση αυτών των περιοχών; Ακούγεται ευρέως, ότι υπάρχει τέτοια διάθεση από τη γείτονα χώρα. Και βλέπουμε το προξενείο της Κομοτηνής να δραστηριοποιείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Η απόπειρα της Τουρκίας για την αυτονόμηση της Θράκης ή η απόπειρα της Τουρκίας με σύμπραξη της Αλβανίας για την αυτονόμηση της Ηπείρου και της Θεσπρωτίας, πώς θα αντιμετωπισθεί εκκλησιαστικά από τους Ιεράρχες αυτών των περιοχών, εάν βρίσκονται υπό την άμεση διοίκηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που είναι –δυστυχώς– εγκάθειρκτο μέσα στα γαμψά νύχια του τουρκικού βαθέως κράτους; Και αν δεν αρθρώσουν εθνικό λόγο οι Ιεράρχες αυτών των περιοχών σε εκείνη την ιστορική κρίσιμη στιγμή, ποια θα είναι η θέση και η τάξη της εκκλησίας απέναντι στο έθνος και απέναντι στο λαό;
Είναι τεράστια ζητήματα που τίθενται και τα οποία πρέπει να προσεγγίζονται με πολύ σοβαρότητα και πολύ υπευθυνότητα. Γιατί, απέναντι στη χώρα μας δεν υπάρχουν χώρες ευγενών προθέσεων. Αλλά υπάρχουν χώρες οι οποίες, δυστυχώς, λειτουργούν με «αρπακτικές» διαθέσεις, είναι χώρες που διαχρονικά επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία. Επομένως, νομίζω ότι όποιες τέτοιες σκέψεις είναι εντελώς ανεδαφικές και άκρως επικίνδυνες για τα εθνικά μας συμφέροντα.
«ΜΚΟ προσπαθούν να αλλοιώσουν την ιστορία των Βαλκανικών λαών»
Ποιος θεωρείτε είναι ο ρόλος που παίζουν στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης ορισμένοι φορείς παγκοσμιοποίησης και διάφορα ιδρύματα που έχουν σκοπό την περιφρούρηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, όπως η ΜΚΟ του Τζορτζ Σόρος;
Την απάντηση τη δίνει η κυκλοφορία στη χώρα μας μίας τετράτομης ιστορίας των βαλκανικών λαών που συνέγραψαν Κροάτες και Τούρκοι ιστορικοί και της οποίας «περιπαθείς εραστές» υπήρξαν και κάποιοι δικοί μας, δυστυχώς γνωστοί, με την οποία επιχειρείται να αλλοιωθεί όλη η ιστορική γνώση που αφορά το συγκεκριμένο χώρο.
Εμφανίζεται ο Οθωμανικός δυνάστης ως δήθεν ένας δημοκράτης, ο οποίος στην εποχή της καταδυναστεύσεως των λαών, των παιδομαζωμάτων, του κεφαλικού φόρου, των εκτελέσεων, της καταστολής κάθε ελευθερίας, εμφανίζεται ότι ήταν δήθεν μία κοινωνία των εθνών. Υπάρχει λοιπόν ένα τέτοιο σχέδιο, που υλοποιείται από κάποιους συγκεκριμένους χώρους. Βέβαια, η ευθύνη πρέπει να επιμεριστεί και στην ελληνική πολιτεία, διότι κατά καιρούς επέδειξε μία αφροσύνη σ’ αυτά θέματα.
Υπήρξαν λάθη στην ελληνική πολιτική και αυτά πληρώνουμε σήμερα. Γιατί αν είχε εφαρμοστεί η αρχή της αμοιβαιότητας κατά τις απελάσεις και του 1955 με την καταστροφή του ελληνισμού 350.000 Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως και βέβαια με τις απελάσεις του 65-66, τότε θα ήταν διαφορετική η εικόνα στην περιοχή της Θράκης και δε θα τολμούσαν κάποιοι να μιλούν για δήθεν τουρκική μειονότητα.
