Έξι χιλιάδες τόνοι επικίνδυνων αποβλήτων βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι εδώ και δύο περίπου χρόνια, στην θέση «Γκοριτσά», στον Ασπρόπυργο, εγκυμονώντας σοβαρούς κινδύνους για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον, ενώ οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, άγνωστο για ποιο λόγο, αρκούνται σε ρόλο θεατή…
Εν τω μεταξύ, αποθηκευμένοι στις εγκαταστάσεις εταιρίας logistic στον Ασπρόπυργο, παραμένουν εδώ και ένα χρόνο, οι εκατό περίπου τόνοι υδραργύρου, που παρανόμως, όπως αποκάλυψε ο ΣΚΑΪ, διακινήθηκαν από την γερμανική εταιρία «DELA GmbH RECYCLING SOLUTIONS», στην Ελλάδα, επί συνόλου 1.100 τόνων υδραργύρου, που η γερμανική εταιρία διακίνησε σε χώρες εντός κι εκτός ευρωπαϊκής ένωσης. Και το σκηνικό συμπληρώνουν, με ότι αυτό συνεπάγεται σε περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς, οι χιλιάδες εγκαταλελειμμένες παλέτες, δίπλα στις αποθήκες φύλαξης του υδραργύρου, που συγκέντρωνε για να τις «κόψει» πριονίδι, γνωστή εταιρία που χρεοκόπησε.
Τοξική βόμβα χαρακτηρίζονται οι περίπου έξι χιλιάδες τόνοι επικίνδυνων αποβλήτων ξυλείας, που επί διετία παραμένουν εγκαταλελειμμένοι σε οικόπεδο, στην θέση «Γκοριτσά» στον Ασπρόπυργο.
Η εταιρία που ανέλαβε την διαχείρισή τους αρνείται να τηρήσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις, λόγω του υψηλού κόστους διαχείρισης των συγκεκριμένων αποβλήτων (υπολογίζεται 250 ευρώ/τόνο). Γιατί στον μειοδοτικό διαγωνισμό που διενεργήθηκε και ανεδείχθη μειοδότρια, είχε χαρακτηρίσει το φορτίο ως μη επικίνδυνο απόβλητο, οπότε και έδωσε πολύ χαμηλότερες τιμές.
Κι εδώ αρχίζει σειρά ερωτημάτων που χρήζουν σαφών απαντήσεων.
Το επίμαχο φορτίο, βάρους 5.800 τόνων, ήταν μοριοσανίδες και κόντρα πλακέ και φορτώθηκε στην Μαλαισία, με προορισμό το Σουδάν. Ανοιχτά, όμως, του Κόλπου της Άκαμπα, εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο αμπάρι την οποία το πλήρωμα προσπάθησε να κατασβέσει με χημικά μέσα, χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι, το αμπάρι κατακλύσθηκε με θαλασσινό νερό.
Μετά το Σουδάν, το πλοίο «θα έπιανε Πειραιά», όπου θα ξεφόρτωνε αλουμίνα. Σε ένα από τα αμπάρια του, όμως, είχε πλέον και τα απόβλητα ξυλείας. Η πλοιοκτήτρια εταιρία ζήτησε από τον καπετάνιο να βρει νόμιμο διαχειριστή αποβλήτων ξυλείας, στην Ελλάδα. Προσφέρθηκαν διάφορες αδειοδοτημένες εταιρίες και μειοδότησε η επίμαχος.
Το φορτίο αποβλήτων χαρακτηρίστηκε, ως μη επικίνδυνο. Οι τελωνειακές αρχές μάλιστα, το αποδέσμευσαν ατελώς, χαρακτηρίζοντάς το, ως «υλικό άνευ αξίας» και όχι ως απόβλητο. Έτσι, παραλήφθηκε από την εταιρία διαχείρισης η οποία το μετέφερε σε οικόπεδο στον Ασπρόπυργο, όπου άρχισε να τεμαχίζεται, με σκοπό να πωληθεί. Κατά τον έλεγχο, μάλιστα, των τελωνειακών, ο τεμαχισμός παρουσιάστηκε, ως «καταστροφή υλικού άνευ αξίας».
Στην υπόθεση, όμως, έχουν ήδη παρέμβει οι επιθεωρητές, ζητώντας την συνδρομή της Εισαγγελίας Περιβάλλοντος, που διέταξε κατάσχεση του φορτίου και διενέργεια δειγματοληπτικών ελέγχων, ώστε διαπιστευμένο εργαστήριο να αποφανθεί για την επικινδυνότητα ή όχι του φορτίου.
Την σχετική διαδικασία απεδέχθη και η μειοδότρια εταιρία διαχείρισης του αποβλήτου. Να σημειωθεί, ότι η όλη υπόθεση είχε λάβει μεγάλες διαστάσεις, με τον τότε υπουργό Περιβάλλοντος, Γιάννη Μανιάτη, να δίνει συγχαρητήρια στους επιθεωρητές, τονίζοντας ότι οι έλεγχοι θα εντατικοποιηθούν.
Τον Οκτώβριο του 2014 το εργαστήριο όπου απεστάλησαν τα δείγματα απεφάνθη ότι πρόκειται για επικίνδυνο απόβλητο.
Ενημερώθηκαν αμέσως η εταιρία κάτοχος του φορτίου, ώστε να το διαχειριστεί, ως απόβλητο και να προχωρήσει στην εξυγίανση και αποκατάσταση του χώρου, καθώς και ο εισαγγελέας που είχε αναλάβει την σχετική προανάκριση.
Η εταιρία, όμως, δεν αποδέχτηκε το πόρισμα των εργαστηριακών ελέγχων και τον χαρακτηρισμό του φορτίου, ως επικίνδυνο απόβλητο.
Ακολούθησαν οι γνωστές αλλαγές στην Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, η οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν ακέφαλη μετά την απομάκρυνση του τότε γενικού επιθεωρητή και εξ όσων γνωρίζουμε η ΕΥΕΠ, μέχρι σήμερα δεν έχει προβεί σε καμιά από τις προβλεπόμενες ενέργειες.
Τα επικίνδυνα απόβλητα, εδώ και περίπου είκοσι μήνες παραμένουν στο ύπαιθρο, εκτεθειμένα στην βροχή που τα «ξεπλένει», με ότι αυτό συνεπάγεται για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον, ενώ αυξημένος είναι και ο κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς, με απρόβλεπτες συνέπειες, αφού λόγω της υφής του φορτίου είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Γεννώνται λοιπόν, ευλόγως τα ακόλουθα ερωτήματα:
– γιατί οι επιθεωρητές δεν έχουν επιβάλλει στην εταιρία τα προβλεπόμενα αυστηρά πρόστιμα;
– γιατί δεν έχουν θέσει την εταιρεία υποχρεωτικά σε καθεστώς αποκατάστασης και εξυγίανσης του χώρου απόθεσης και νόμιμης διαχείρισης των αποβλήτων;
– τι έγινε με τη σχηματισθείσα δικογραφία κι εάν έχουν ασκηθεί διώξεις;
Ποιος είναι τώρα ο επιχειρηματίας, μια από τις εταιρίες του οποίου ανέλαβε την διαχείριση του επικίνδυνου φορτίου.
Τον Φεβρουάριο του 2015, συνελήφθη επ΄ αυτοφώρω να επιχειρεί να δωροδοκήσει τον πρόεδρο του Οργανισμού Λιμένος Κέρκυρας, με 15.000 ευρώ, προκειμένου να επαναπροκηρύξει διαγωνισμό με ευνοϊκούς όρους για την εταιρία του. Η σύλληψή του έγινε κατόπιν προσυνεννόησης του προέδρου του ΟΛΚΕ με την αστυνομία.
Εν τω μεταξύ, σε αποθήκη logistic στον Ασπρόπυργο, παραμένουν εδώ και ένα περίπου χρόνο οι εκατό τόνοι υδραργύρου που εντοπίστηκαν να έχουν διακινηθεί παρανόμως στην χώρα μας, από την γερμανική εταιρία «DELA GmbH RECYCLING SOLUTIONS». Να σημειωθεί ότι η γερμανική εταιρία έχει διακινήσει παρανόμως, πάνω από 1.100 τόνους υδραργύρου σε χώρες εντός και εκτός ευρωπαϊκής ένωσης.
Οι εκατό τόνοι υδραργύρου θα παραμένουν στις αποθήκες του Ασπρόπυργου, έως ότου οι γερμανικές αρχές αναθέσουν σε εξειδικευμένη εταιρία την επανεισαγωγή του υδράργυρου στο γερμανικό έδαφος.
Και δίπλα ακριβώς από τις αποθήκες φύλαξης του υδράργυρου, χιλιάδες παλέτες, που προορίζονταν για πριονίδι από μεγάλη εταιρία που πτώχευσε, παραμένουν εγκαταλελειμμένες, αποτελώντας, πέραν της εστίας μόλυνσης, μια πιθανή αιτία εκδήλωσης πυρκαγιάς, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το περιβάλλον και την ασφάλεια των πέριξ εγκαταστάσεων.