Γράφει ο Μαύρος Ταϋγετος.
Με αφορμή ένα κλειστό επιστημονικό μνημόσυνο για τον αείμνηστο Δημήτρη Χασιάκο, έξι και πλέον μήνες μετά το θάνατο του και με αφορμή τη λήξη του πανεπιστημιακού έτους , η διαπίστωση είναι ότι η απώλεια παραμένει μεγάλη και το κενό δυσαναπλήρωτο.
Δεν χρειάζεται να σημειώσει κανείς πολλά για την ποιότητα του αδρός αρκεί που μιλάν οι εμπλεκόμενοι: οι φοιτητές και οι ειδικευόμενοι γιατροί για το δάσκαλο και οι γυναίκες για το γιατρό.
Ακόμη και οι επί σειρά ετών στενοί του συνεργάτες και συνεχιστές του έργου του με επικεφαλής τον έγκριτο μαιευτήρα -γυναικολόγο κ. Σταύρο Φωτόπουλο νιώθουν ότι υπάρχουν απορίες πάνω στις οποίες θα μπορούσε ο Καθηγητής να επιχειρηματολογήσει.